upodlenie

upodlenie {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}od cz. upodlić {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stan właściwy komuś poniżonemu; upadek moralny, demoralizacja, hańba, poniżenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sytuacja, w jakiej się znalazł, wtrąciła go w całkowite upodlenie. Wolał widzieć go martwego, niż w takim upodleniu. {{/stl_10}}